امکان سنجی استفاده از مصالح بازیافتی بتن های آلوده شده نفتی به عنوان مصالح زیربالاست در خطوط ریلی

Authors

  • امیرحسین صعصعی دانش آموخته کارشناسی، دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
  • سید حسن مرفع دلک آبادی هیات علمی (مربی)، دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
  • محمدجواد حیدری افشار دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی دریا، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران
Abstract:

با افزایش جمعیت و نیاز روز افزون به احداث زیرساخت­های حمل و نقل، به ویژه حمل و نقل ریلی، و با توجه به کاهش مصالح طبیعی، استفاده از مصالح بازیافتی در جهان رو به گسترش است. یکی از منابع  مهم مصالح بازیافتی، بتن­های آلوده نفتی مربوط به سکوها و اسکله­های نفتی می‌باشند که در معرض آب دریا نیز هستند. در این مقاله، ابتدا نمونه­های مکعبی بتنی آلوده به نفت در درصدهای مختلف شامل 1%، 2%، 4% و 6% ساخته شد. عمل­آوری این نمونه­ها در آب دریا (دریای عمان- ساحل چابهار) صورت گرفت. نمونه­ها پس از انجام آزمایش مقاومت فشاری ، تحت شرایط آزمایشگاهی شکسته و خرد شدند. در ادامه، مصالح بازیافتی آلوده به نفت، الک شده و امکان استفاده از آنها، بعنوان مصالح زیربالاست در خطوط راه آهن بر اساس آزمون­های آزمایشگاهی مطابق استانداردهای ASTM و AASHTO مورد بررسی قرار گرفت.  این آزمایش­ها شامل دانه­بندی، تعیین حدود اتربرگ، تعیین حداکثر وزن مخصوص خشک و رطوبت بهینه برای تراکم مصالح، تعیین ارزش ماسه­ای مصالح، نسبت باربری کالیفرنیا، تعیین سایش مصالح به روش لس­آنجلس و جذب آب مصالح بازیافتی می­شوند. برای بررسی و مقایسه نتایج، نشریه "مشخصات فنی عمومی روسازی راه آهن" (نشریه 301) ملاک عمل قرار گرفت. نتایج آزمایشگاهی نشان می­دهد که مصالح بازیافتی بتنی  با درصدهای مختلف آلودگی نفتی ضوابط آیین­نامه­ای را به صورت کامل برآورده می­کنند و امکان استفاده از آنها به عنوان مصالح زیربالاست در روسازی راه آهن ممکن است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تاثیر استفاده از مصالح بازیافتی در خصوصیات مکانیکی بتن غلتکی

استفاده از مصالح پسماند برای تولید آسفالت، بتن و مصارف ساختمانی، در طی چند دهه اخیر رونق پیدا کرده است. یکی از پر مصرف ترین مصالح بازیافتی خرده آسفالت (RAP ) است که بیشترین توجه را به خود معطوف نموده است. از آنجایی که این مصالح حاوی 3تا 4 درصد قیر است، لذا بعنوان مصالح دور ریز از قیمت و ارزش بالایی برخوردار و گزینه مناسبی برای بکارگیری در سایر مصارف ساختمانی یا راه س...

full text

بررسی امکان استفاده از لوماشل به عنوان جایگزین مصالح سنگی در ساخت بتن غلتکی

با توجه به محدود بودن منابع سنگی مناسب در مناطق جنوبی کشور و حاشیه دریای عمان، در این مطالعه آزمایشگاهی، امکان استفاده از لوماشل (کپراک) که به فراوانی در سواحل خلیج فارس و دریای عمان وجود دارد، به‌عنوان جایگزین بخشی از مصالح ریزدانه در ساخت بتن غلتکی مورد بررسی قرار گرفته است. بعلاوه تأثیر جایگزینی پوزولان تفتان و آهک زنده بجای مصالح سیمانی بر مقاومت فشاری، مقاومت کششی دونیم شدگی، نفوذپذیری و ج...

full text

امکان سنجی ساخت بتن مگر با استفاده از خرده شیشه و سنگدانه های بازیافتی بتن

امروزه استفاده از ضایعات یا خروجی‌های بلااستفاده صنایع در بتن، مورد توجه فعالان صنعت بتن قرار گرفته است. با استفاده از مواد ضایعاتی همچون خرده‌شیشه و سنگدانه‌های بازیافتی بتن، می‌توان علاوه بر کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی و صرفه‌جویی در مصرف منابع طبیعی، به خواص مثبت در بتن نیز دست یافت. بر این اساس در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی خواص بتن مگر حاوی خرده‌شیشه و سنگدانه‌های ریز بازیافتی بتن به عنو...

full text

امکان سنجی آزمایشگاهی استفاده از خرده آسفالت بازیافتی به عنوان جایگزین سنگدانه در مخلوط بتن غلتکی روسازی

امروزه به دلایل زیست محیطی، بازیافت مواد زاید و استفاده مجدد آنها مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است. خرده های آسفالت بازیافتی (RAP) نوعی مواد زائد اند که ممکن است اثرات نامطلوبی برمحیط اطراف خود داشته باشند. با توجه به خواصی که از این مصالح گزارش شده است، تا کنون راهکارهای گوناگونی برای استفاده مجدد این مصالح ارایه شده است. یکی از کاربردهایی که به تازگی مورد توجه قرارگرفته استفاده از...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 10  issue 4

pages  909- 923

publication date 2019-06-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023